“Çok eğlendim. Farklı bakış açıları edindim. Gülmenin çok önemli ve değerli olduğunu öğrendim. İletişimin önemini bir kez daha anladım. Hayatın sadece bir amaçtan oluşmadığını, varılacak yerlere ulaşmada, yardımcı rahatlatıcı bir çok şeyin (yöntemin) olduğunu gözlemledim. Stresimin azaldığını fark ettim. Uzun zamandır 2 gün üst üste bu kadar gülmediğimi anımsadım. Mutlu oldum. İnsanlarla tanışmaktan ve her kişinin değişik hallerini görmekten çok hoşnut oldum(Özellikle çalışma arkadaşlarımın). Tatlı bir yorgunlukla bir sonraki eğitimi bekliyorum. ”

“Hayatımın en ilginç dakikalarıydı. Dikkat yoğunlaşması ve hafıza diriliğinin yanında, bu samimi ortamda insan etkileşimindeki samimiyeti gördük. Belki de herkesin yapmak isteyip de çekindiği, kendine yakıştıramadığı, bu ilginçlikleri, farklılıkları, şu kısa sürede yaptığımız için hala şaşkın ama mutluyum. ”

“Tek çeşit materyalin doğru kullanımının etkililiğini gördüm. Bunca yıldır neden bu kadar çok materyal  kullanmaya çalışmışım. Yeni bilgiler ve bakış açısı ışıında yarın sınıfım için yeni bir güneş doğacak.”

“Daha önce hiç tanımadığım insanlarla beraber hem sıcak hem samimi hem de zorunlu ilişkiler içine girdim. Bu ilişkiler içerisinde hem bendim, hem de değildim. Yani dünden beri geçen 12 saat içinde bu insanları hem tanıdım, nasıl adapte olduklarını, ne kadar eğilip, ne kadar dik başlı olduklarını gördüm. Ya da ne kadar komik olduklarını. Ama bir yandan da tüm bunlara gerçek hayatta ne kadar sahip oldukları hakkında bir fikre sahip değilim. Bu iki günde beni en çok etkileyen, bu tanımakla tanımamak arasındaki garip duyguydu..”